4 jaar

Morgen word je vier jaar lieve Isabel. Toen je vier jaar geleden werd geboren hadden we nog zoveel mooie dromen over jou. Dat als je vier zou worden je lopend naar school zou gaan hier in het dorp, je haren in twee mooie vlechten en je rugzakje met lunchtrommel op de rug. De werkelijkheid is heel anders.. 2 vlechten heb je wel, maar niet gemaakt door mama (moet nog beter oefenen) maar door Inge je superhulp die wordt betaald uit je pgb. En ipv van een rugzak met lunchtrommel heb je er eentje met een sonde-pomp met voeding. Je wordt 4 dagen per week met onze bus naar school gebracht en gehaald en als je thuiskomt dan zijn er geen grote verhalen over hoe het was op school. Maar toch als we het aan je vragen dan kunnen we aan je zien dat je het fijn hebt gehad en het ook heel leuk vindt om dan papa of mama weer te zien/horen. Gelukkig kunnen we dat aan je zien en merken of je wel of niet goed in je vel zit.

4 jaar Isabel, dat hadden we toch eigenlijk nooit durven hopen of dromen, want wat heb je toch al veel moeten doorstaan. We hebben ook niet voor niks zo'n goed gevulde medicijnkast 😊
2016 was echt heel zwaar, altijd maar spugen, veel operaties en nawerkingen daarvan, maar ook daar ben je weer bovenop gekomen. 2016 was niet alleen maar zwaar gelukkig, je hebt ons toen ook het mooiste cadeau gegeven wat je ons maar kon geven en dat is onze Dorian, jouw broertje.

4 jaar Isabel, hopelijk komt er weer een jaartje bij volgend jaar, alhoewel dat al wel ver vooruit kijken is, we bekijken het per dag, want geen dag is gelijk. Wat wel altijd hetzelfde zal zijn is dat papa, mama, Noralie en Dorian elke dag van jou genieten, ook al is het zwaar en is er soms wat gemopper, we gaan ervoor met zijn allen en we hopen dat je nog heel lang bij ons blijft.