niets is zoals het lijkt..

3 weken geleden vonden mijn lichaam en geest dat het ff genoeg was geweest. Ze gaven even een teken dat wat er de afgelopen 2,5 jaar allemaal gebeurd is toch echt niet niks is geweest. Ga er ook maar aan staan.. In 2,5 jaar tijd: 2x zwanger, 2x bevallen, de diagnose bij Isabel, de onderzoeken naar erfelijkheid, het besluit wel of niet weer zwanger willen worden, zwanger zijn, vlokkentest, het wachten op de uitslag hiervan, positieve uitslag maar de hele zwangerschap denken eerst zien dan geloven, de gebroken nachten van Noralie en Isabel als haar epilepsie onrustig is,  stoppen met borstvoeding geven, ontzwangeren, veel afgevallen, de epilepsie die nu nog steeds onrustig is, Isabel die nu weer in het ziekenhuis ligt.. Als ik het zo typ dan denk ik man man en dan toch al 2,5 jaar lang 'gewoon' doorgaan met alles. Maar zo gewoon is het dus niet en dat is wat mijn lichaam me dus ook ff vertelde.. Ben een week bij huis geweest en gelukkig weet ik zelf en door advies van anderen weer op te krabbelen. Ik fiets veel, lekker buiten zijn en bewegen doen me heel goed. Van een collega het advies gekregen om te starten met het slikken van magnesium en omega 3, dit slik ik nu een week en doet al echt wonderen. Zit veel beter in mijn vel, ik kan weer normaal nadenken, ben veel rustiger. Zo zie je maar, dat ik de altijd nuchtere, het zo makkelijk laten lijkend voor de buitenwereld ook echt wel grenzen heb en het allemaal niet zo makkelijk is helaas..